تجهیزات دوربین در عکاسی معماری
مهم نیست که کدام تصاویر را می‌خواهید ثبت کنید، اولین چیزی که بسیاری از مردم آن را تجهیزات دوربین می‌دانند. برای عکاسی از معماری، شما می‌توانید عکس‌های خوبی با هر گونه تجهیزات بردارید، اما لوازم دیگری وجود دارد که قطعا بهتر از بقیه کار می‌کند.
سه پایه و پشتیبانی
اول، مهم‌ترین قطعه تجهیزاتی که می‌توانید به عنوان یک عکاس معماری داشته باشید، نوعی پشتیبانی از دوربین است. این کار به شما کمک می‌کند تا عکس‌های روشن و شارپ را حتی در ساختمان‌های تاریک، یا برای عکس‌های شبانه در بیرون از خانه بگیرید. با این حال، برخی از مکان‌ها (به خصوص بسیاری از کلیساهای جامع و موزه‌ها)استفاده از سه‌پایه را محدود می‌کنند. بنابراین شما باید چیز دیگری را انتخاب کنید که در چنین محیط‌های محدود کننده کار می‌کند.
بعضی از افراد دیگر ترجیح می‌دهند به جای آن از یک سه‌پایه کوچک استفاده کنند. اغلب، ساختمان‌هایی که سه پایه با اندازه کامل را محدود می‌کنند، به طور کامل با لنزهای کوچک بسیار خوب هستند، چون آن‌ها به اندازه کافی فضا را اشغال نمی‌کنند و یا دیگر بازدیدکنندگان را اذیت نمی‌کنند. این از جایی به مکان دیگر فرق می‌کند، اما بیشتر از آن صدق می‌کند. با این حال، سه پایه کوچک موقعیت دوربین خود را به زوایای بسیار پایین محدود می‌کنند، مگر این که سه‌پایه خود را بر روی چیزی مانند یک دیوار یا نیمکت نگه دارید .
لنز
همان طور که برای هر ژانر عکاسی لنزی مخصوص به کار برده می شود ، لنزها برای عکاسی معماری نیز بسیار مهم هستند. لنزهای واید به شما اجازه می‌دهند بر وسعت یک فضای داخلی تاکید کنید، و لنزهای تله فوتو اجازه می دهد که به جزئیات کوچک در مناظر شهری دور زوم کنید دسترسی داشته باشید.
عکس‌های معماری خوب را محدود نکنید – می‌تواند در هر فاصله کانونی گرفته شود. اگرچه لنزهای واید محبوب‌تر هستند (چون آن‌ها تمایل به کار بهتر در داخل خانه دارند)،
با این حال، استاندارد طلایی برای عکاسی معماری یک لنز تیلت شیفت است. این لنزها به شما اجازه می‌دهند هنگام عکاسی از معماری یک مشکل مشترک را حل کنید: به نظر می‌رسد که ساختمان به عقب متمایل است. شما قطعا می‌توانید این مساله را در پس پردازش درست کنید، اما جزئیات را از دست خواهید داد و ممکن است تصحیح کامل نداشته باشید. نگاهی به مقایسه زیر بیاندازید:
در این حالت، عکس سمت چپ به وضوح کج به نظر می‌رسد، در حالی که عکس سمت راست – اگرچه کامل نیست – بسیار مرتب و درست به نظر می‌رسد. لنزهای تیلت شیفت به جای تولید پس از تولید، این کار را در داخل دوربین انجام می‌دهند، که اغلب منجر به ترکیب‌بندی بهتر می‌شود، چون شما می‌توانید تحریف درست را در محل درست کنید.
به همین دلیل است که خیلی از عکاسان از یک لنز تیلت شیفت استفاده نمی کنند؛ من فقط از لنز واید انگل خود استفاده می‌کنم. اگرچه گاهی اوقات باید دیدگاه عکس را در پس پردازش اصلاح کنم، این یک راه‌حل خوب خوب در اغلب موقعیت‌ها است.
اگر یک لنز واید و یک تله فوتو دارید، این تمام چیزی است که شما واقعا نیاز دارید. برخی از عکاسان هم مانند استفاده از لنزهای محدوده میانی برای عکس‌های معماری هستند؛ این کار فقط به اولویت‌های شخصی شما بستگی دارد.
